Jak co dzień wstałem rano, zrobiłem co trzeba i zasiadłem do porannej kawy z nieodłącznym papierochem. Kontrola wiadomości w kompie i na świecie, kontrola pogody ogólnej i na trasie, nie wyglądało to optymistycznie. Część maneli zapakowałem do wozu dzień wcześniej i dzięki temu pozostała i jedynie torba z ciuchami i laptop.

Całą drogę, niemal, padało. To niemal dotyczy kilkunastu kilometrów przed Ostrołęką i kilkunastu za tym miastem. Deszcz był pokazowy, chyba wszelkie jego rodzaje a przed Różanem musiałem stawać dwa razy, gdyż mimo iż większość jechała około 40km/h w ulewie, której nie nadążały zbierać wycieraczki, to szaleńców goniących na oślep nie brakowało. Dwa razy po około dziesięć minut na przydrożnej stacji paliw było zbawienne i odprężające. Nie musiałem zresztą się napinać, nigdzie nie jechałem na umówioną godzinę lecz na wypoczynek.

Przed samym Świętajnem wyszło słońce. Bardzo pozytywny znak, który zdecydowanie poprawił mi humor. Sklep wędkarski i odbiór umówionego wcześniej zezwolenia na połów w jeziorach ZR Mrągowo, ostatnie zakupy (przynajmniej tak myślałem) i jazda do stanicy. Tylko wsiadłem i trzasnąłem drzwiami a zaczęło padać.

powiększ

W stanicy pierwsza niespodzianka. Kierownik stanicy u lekarza i powinien pojawić się najpóźniej za godzinę. Deszcz już nie pada a leje, jeden z gości stanicy zaprasza mnie na werandę abym nie mókł i następuje pierwsza wymiana uprzejmości. Od słowa do słowa i jak to się mówi - wędkarze zawsze swój język znajdą. Po chwili zgodziłem się podwieźć rozmówcę do sklepu (to czego nie przewidziałem), gdyż jazda w jego wykonaniu nie byłaby rozsądna. W końcu i tak nie miałem nic lepszego do roboty a do sklepu raptem dwa kilometry. Już się zbieraliśmy gdy nadjechał Kierownik. Wyjazd, siłą rzeczy, został przesunięty do czasu zakwaterowania.

powiększ

powiększ

W końcu pojechaliśmy, tu nastąpił szereg uprzejmości i nieplanowanych zwrotów sytuacji aby po powrocie rozpocząć wieczorek integracyjny. Ku mojemu zaskoczeniu przestało padać. Jeszcze większym zaskoczeniem było to, że jak już skończyliśmy i sprzątnęliśmy po sobie to znów zaczęło - lać. Przypadek ale jakże miły. W międzyczasie jeszcze zameldowałem się Windowi i zarysowałem mu sytuację a rozmowę z Jotesem przełożyłem na następny dzień.

powiększ

Wieczór nadszedł błyskawicznie, dzień się skończył i od 22:00 praktycznie nie miałem nic do roboty. Ta sytuacja nieco mnie przerosła, gdyż jest to dla mnie dość nietypowe, ale co tam, na pewno się wyśpię. Sądziłem, że obudzę się wcześnie ale jednak nie. Zegar wskazywał dwadzieścia po siódmej. Tak zaczął się mój kolejny dzień nad jeziorem Świętajno.

powiększ

powiększ

powiększ

powiększ

Słonko świeci, choć na termometrze jedynie 11°C, ale jest jak najbardziej pozytywnie. Ogarnąłem bałagan w pokoju, łyknąłem kawkę, połaziłem po stanicy z pomostem włącznie i posiedziałem trochę nad wodą dokładnie ją obserwując. W końcu wróciłem, wziąłem się za pisanie tego tekstu, zadzwoniłem do Jotesa oznajmiając mu, że nie pada i chyba wypowiedziałem to w złą godzinę. Po rozmowie znów zaczęło lać.

powiększ

No to chyba pora wziąć się za obiad, w żadnym wypadku nie mówić na głos o deszczu a może jutro rano dane mi będzie wyjść nad wodę.

powiększ

powiększ

powiększ

powiększ

A sama stanica. Wbrew wcześniejszym informacjom okazało się przytulnie, schludnie, czysto i tanio. Akurat mam pokój w pawilonie, który nie posiada ani toalety, ani pełnej kuchni. Jest kącik kuchenny z kuchenką gazową ale trzeba mieć własną butlę. Reszta podstawowych akcesoriów jest, czyli jest w czym ugotować i na czym zjeść. W pokoju oprócz tapczaników jest dość okazała szafa, w której zmieszczą ciuchy nie tylko dwie ale nawet cztery osoby. Dodatkowo stolik i krzesła ale najważniejsza jest lodówko-zamrażarka w kąciku kuchennym, która daje możliwość przygotowania posiłków ze świeżych produktów a nie tylko konserw. Oczywiście posłuży także do przetrzymywania robaków oraz środków niezbędnych do integracji.